'Mijn zoon van 8 jaar toen hij voor het eerst in contact kwam met Diane. Een jongetje met faalangst, geen vertrouwen in wie dan ook. Hij liep vast op school en werd een thuiszitter. Muurvast zat hij.
Samen met Diane begon hij een reis op zoek naar zichzelf. Soms heel confronterend maar ook heel mooi hoe hij zichzelf heeft leren kennen. Ook wij als ouders snapten door zijn tekeningen en de uitleg van Diane wat er in hem omging en hoe hiermee om te gaan.
Nu jaren later liggen al zijn gemaakte tekeningen nog op zolder, het herinnert ons aan een heftige periode. Maar wat zijn we trots, blij en dankbaar dat hij als puber stevig in zijn schoenen staat, een eigen mening heeft, respect voor anderen maar zeker ook voor zichzelf. Diane heeft hier een belangrijke rol in gespeeld.
Als je Job vraagt naar zijn herinneringen van de tekentherapie met Diane zegt hij: Ze was zo rustig, wat ik ook maakte ze vond het altijd mooi, ik had nooit het gevoel dat ik faalde. Ik heb samen met Diane een schilderij gemaakt deze hangt nog steeds op mijn kamer. Ook de verzameling ieniemienie potloodjes die ze eigenlijk weg wilde gooien heb ik nog steeds. '